Paint it M.A.C

Afgunst is het nichtje van hebberigheid, en ik wil nu eenmaal een zo mooi mogelijk smoelwerk. Ik kom ervoor uit: ik ben zo vreselijk jaloers op mijn vriendinnen die met make-up overweg kunnen. Zo is er @isabelleminnebo die haar gezicht met behulp van MAC zo kan sculpten en schaduwen dat ze er slavische junkbeenderen van krijgt, terwijl  @avaneech haar toch al grote bruine reeënogen nog eens extra laat knallen. En ik? Ik kan niets. Uiteraard ben ik geen complete nul; ik kan best overweg met een mascaraborsteltje en concealer, maar daar stopt het. Ik ben gelukkig gezegend met een redelijk mooie huid, een kleine rechte neus en grote ogen, maar er moet meer mogelijk zijn! Ik vraag me vaak af hoeveel mooier, mysterieuzer, gesofiscticeerder of bruutweg vrouwelijker ik er zou uitzien als ik me (professioneel) kon opmaken. maar dan denk ik aan alle kosten en alle tijd die erin kruipt en plof ik gillend met mijn hoofd in een chocoladetaart. (Niet heus, maar uw mentale gif hiervan is vast goud waard!)

 Mijn beste vriendinnen hebben voor honderden euro’s in hun make-uptasje zitten, allemaal potjes en tubetjes en smeersels die noodzakelijk zijn voor het perfectioneren van hun look. Niet iedere dag natuurlijk, maar als ze ervoor gaan, gààn ze er ook voor. De tijd die ik spendeer aan het hysterisch rondrennen, op zoek naar een kledingstuk in mijn kast dat a) nog niet naar rook stinkt b) mij slanker maakt c) genoeg been laat zien spenderen zij aan een minitieus aangebrachte basecoat. Vraag me niet het proces uit te leggen want het zou me met de beste wil van de wereld niet lukken. Dus heb ik me op een dag voor een youtubetutorial gezet die me zou leren hoe ik “vorm” aan mijn gezicht moet geven.

Vooreerst ben ik er nog niet in geslaagd het filmpje uit te kijken, mede omdat er veel leukere youtubefilmpjes bestaan, maar ik heb besloten dat ik Meer Vrouw moet worden. En dus zal ik ooit, op een lentedag mijn stoute schoenen (synoniem voor hoge hakken) aantrekken en naar de dichtstbijzijnde MAC heupwiegen. Voor zestig eurie maken ze je daar professioneel op, geven ze je make-up advies en kan je voor die zestig euro aan producten kiezen. Kàn alleen maar goed aflopen, nee? Het moet maar eens gedaan zijn met mijn huidige look, die er in de semestriële vakantie niet beter op is geworden.

Na een weekje in de Franse Savoie heeft de gezonde buitenlucht mij nochtans “deugd gedaan”, zou menig oma zeggen. Zeven dagen verlost van sigarettenrook, alcoholwalmen, VUB-kantinecosmos en openbaar vervoerde lucht heeft een vrolijke blos op mijn wangen getoverd en mijn neus een tikkeltje bruiner gekleurd. Allemaal heel schattig, bien sur, maar in the city life kom je met zo’n look niet meer weg. De frisse boerendochter is immers passé, tenzij iemand nog iets gemolken moet hebben?